کوچه پس کوچه‌های «صبرا و شتیلا» از گذشته تا امروز+ تصاویر
«صبرا و شتیلا» بیش از آنکه نام ۲ اردوگاه آوارگان فلسطینی را نمایندگی کند جنایتی را تداعی می‌کند که «سگِ هار منطقه» در فاصله روز‌های ۲۶ تا ۲۸ شهریور ۶۱ در جنوب بیروت مرتکب شد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بهانه جنایت وحشیانه صبرا و شتیلا، انفجاری بود که هیچ‌وقت عاملش معلوم نشد. سه ماه پیش از آن، اسرائیل به‌بهانه از بین بردن چریک‌های سازمان آزادی‌بخش فلسطین، با سوءاستفاده از جنگ داخلی لبنان که خودش به‌راه‌انداخته بود، جنوب لبنان را اشغال و لبنانی‌ها را به قبول طرح صلح شارون مجبور کرد.
آن روز در لبنان، فالانژ‌های حزب کَتائب ـ یکی از فرقه‌های مسیحی تندرو در لبنان ـ دست‌نشانده و بازیچة اسرائیل بودند و رسماً از صهیونیست‌ها حمایت و فرمانبری می‌کردند. شارون، «بشیر جمیل» رئیس فالانژ‌ها را رئیس‌جمهور کرد. اما سه هفته بعد، در انفجاری، بشیر جمیل و تعدادی از سران حزب کَتائب کشته شدند. انفجاری که هیچ وقت عاملش معلوم نشد، اما بهانة خوبی بود برای تصفیه حساب با آوارگان فلسطینی؛ کشتار صبرا و شتیلا با این بهانه واقع شد.
در ابتدای یورش - آنگونه که کیهان پیشتر نوشت - شارون با کلت کمری خودش، دو کودک فلسطینی را از فاصله ده متری شهید کرد تا مزدوران فالانژ، با خیال راحت قتل‌عام را شروع کنند؛ و این اتفاق زمانی رخ داد که حتی یک چریک و مبارز فلسطینی در اردوگاه نبود و شارون این را خوب می‌دانست. آن‌ها به سخن رهبران خود عمل می‌کردند؛ «مناخیم بگین» نخست وزیرِ وقت اسرائیل که خودش سال‌ها قبل، فرماندة کشتار هولناک روستای «دیر یاسین» بود و تمام ساکنان آن را به‌شکل فجیعی قتل عام کرده بود، گفته بود: «در موقع کشتن دشمن، نباید دلسوزی کنید! روی خرابه‌های شهر و روستا‌های آنان، مدنیت را بنا خواهیم کرد. تا محو و نابودی فرهنگ عرب، نسبت به آنان کوچک‌ترین احساسی نشان نخواهم داد، تاکنون باید درک کرده باشیم که در این دیار، برای دو نفر جا نیست، تنها راه حل، پاک‌سازی فلسطین از اعراب است. حتی یک عرب یا یک گروه عرب هم نباید باقی بماند.»
بارزترین نکته‌ای که حتی با چشم غیرمسلح به «چشم عقاب روزنامه‌نگاری» می‌توان مشاهده کرد حضور پرشور مردان کوچکی است که با اراده و قدرت دست در دست مادرانی دارند که داغ‌دیده جنایت رژیم منحوس صهیونیستی هستند اما رسم «مقاومت» را خوب بلندند و مهمتر از آن هنر آموزش مقاومت.
اینکه جمله «رژیم صهیونیستی ۲۵ سال آینده را نخواهد دید.» به‌عنوان مهمترین و به‌یادماندنی‌ترین جمله‌ی رهبر انقلاب اسلامی در سال ۹۴ از نگاه مردم انتخاب می‌شود، بی‌سبب نیست چه بسا «قاسم سلیمانی»ها و «عماد مغنیه»هایی از همین کوچه پس کوچه های صبرا و شتیلا سر برآورند تا شر نحس سگ هار منطقه را کم کنند. ان‌شالله.
گزارش تصویری پس از ۳۶ سال از وضع زندگی مردم در صبرا و شتیلا
منبع:میزان
انتهای پیام/
